Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Άτομα με Αναπηρίες - People with Disabilities


Τα Άτομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ) είναι χιλιάδες. Δεν κυκλοφορούν στους δρόμους των πόλεων μας γιατί δεν τους το επιτρέπουμε. Τα Άτομα με Αναπηρίες δεν μπορούν να κινηθούν στην Αθήνα και όταν το αποτολμούν βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Η παραπάνω φωτογραφία είναι ένα απειροελάχιστο τεκμήριο αυτής της κατάστασης. Πολλοί από αυτούς είναι συγγενείς και φίλοι μας. Η πόλη είναι απαγορευμένος τόπος για όλους αυτούς...

Από την άλλη πλευρά, εμείς ήμαστε η πόλη. Εμείς την κάνουμε φιλική ή εχθρική στους εαυτούς μας και στους συμπολίτες μας...

Ίσως πουν μερικοί για την ανάγκη μέτρων από τη πλευρά της πολιτείας, των Δήμων κ.λπ. Επ' αυτού έχω να παρατηρήσω ότι η πολιτεία σε επίπεδο μέτρων και υποδομών, χωρίς να παίρνει και άριστα, έχει κάνει αρκετά και οπωσδήποτε πρέπει να κάνει περισσότερα. Είναι υποχρεωμένη και θα το κάνει τόσο περισσότερο και πληρέστερα όσο γίνεται κοινή συνείδηση και απαίτηση όλων μας.

Εμείς, οι απλοί πολίτες, ήμαστε αυτοί που πρέπει να αλλάξουμε στάση και συμπεριφορά στο θέμα αυτό. Εμείς είμαστε που μετατρέπουμε την καθημερινότητα των ανθρώπων αυτών σε εφιάλτη. Εμείς, οι απλοί άνθρωποι με τις απλές μας ανάγκες, είμαστε που δεν σκεφτόμαστε καν την ύπαρξή των ΑμεΑ και την ανάγκη να κυκλοφορήσουν και αυτοί στην πόλη τους.
Και όχι μόνο αυτούς. Σκεφτείτε πόσες μητέρες με μωρά αδυνατούν να περάσουν με το καροτσάκι από το πεζοδρόμιο και κατεβάζουν τα μωρά στο δρόμο. Πόσοι ηλικιωμένοι με κινητικά προβλήματα δεν μένουν εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους γιατί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στην πόλη;

Ούτε ο πρώτος είμαι ούτε και ο μόνος που θίγει το θέμα αυτό. Προσθέτω απλώς και τη δική μου φωνή. Το κάνω με επίγνωση ότι πρόκειται για μεγάλο και δυσεπίλυτο θέμα. Όσοι,
με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν και κάνουν ήδη κάτι ενάντια σε αυτή την κατάσταση , καλά κάνουν!

Εγώ, από τη σκοπιά μου, μιλάω θέλοντας να συμβάλω στο να "ακουστεί" άλλη μια φορά το ζήτημα αυτό. Να δοθεί άλλη μια ευκαιρία
για να ανακοινωθεί και να συζητηθεί ότι το πρόβλημα υπάρχει, και το προκαλούμε εμείς. Για να πω, επίσης, ότι η λύση του δεν βρίσκεται στην τιμωρία, στον υποτιμητικό χαρακτηρισμό, στον εξαναγκασμό με διοικητικά μέτρα ή με κράξιμο, ούτε στην όποιας μορφής αυτοδικία, αλλά στο να καταφέρουμε να το αναδείξουμε σε ένα κορυφαίο θέμα προβληματισμού στην κοινωνία μας, όπως είναι το ασφαλιστικό, η ανεργία ή η υποβαθμισμένη παιδεία.

Όταν καταφέρουμε, αν το καταφέρουμε, το πρόβλημα των ΑμεΑ, να υπάρχει στον προβληματισμό της καθημερινής μας ζωής, όπως για παράδειγμα, "το παιδί πρέπει να πάει σχολείο" -κάποτε δεν ήταν αυτονόητο αυτό-, και να σκεφτόμαστε αυτόματα
  • Ότι το πεζοδρόμιο πρέπει να παραμείνει ανοιχτό
  • Ότι οι ράμπες προσπέλασης για τα αναπηρικά καρότσια πρέπει να μείνουν ανοιχτές
  • Ότι στους διάδρομους των τυφλών δεν παρκάρουμε μηχανάκια
  • Ότι φροντίζουμε τα παρκαρισμένα αυτοκίνητά μας να αφήνουν περάσματα και για τους ανθρώπους και όχι μόνο για τις γάτες
  • Ότι το παρκάρισμα στις γωνίες είναι εγκληματική αμέλεια και όχι απλώς μια παράβαση του ΚΟΚ χωρίς σημασία (που ποιος θα τη δει, ποιος θα τη γράψει;),
τότε θα έχουμε καταφέρει πολλά.

Αναρτήστε κι εσείς παρόμοιες φωτογραφίες. Προκαλέστε κι εσείς τέτοιες συζητήσεις. Βοηθήστε να γίνει η συζήτηση αυτή καθολική και συνεχής και τότε, πιστεύω, θα συμβάλλουμε στη δυνατότητα της κοινωνία μας να πάει ένα βήμα παραπέρα, και να διαφυλάξουμε, με έναν ακόμα τρόπο, το καίριο αγαθό που τελευταία κινδυνεύει εξαιρετικά: την κοινωνική μας συνοχή και αλληλεγγύη...

10 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εξαιρετικό κείμενο, Αερικό.
Από ψυχή με ψυχή...

Θα το διαδώσουμε!

Roadartist είπε...

Καλώς σε βρήκα..
Βάλσαμο να διαβάζεις τέτοιες σκέψεις.. Μακάρι να γινόταν κάποτε βιώσιμη ετούτη η πόλη.. η οποία νοσεί..μαζί με τους κατοίκους της.. Πως να κυκλοφορήσουν τα Άτομα με Αναπηρίες.. σε αυτή την πόλη..

ELvA είπε...

Γεια σου Aερικο!

Ντρεπομαι για την Ελλαδα ολο και πιο συχνα..Οταν ειχα πρωτοερθει εδω ελεγα οτι ειμαι απο την Ελλαδα και ημουν λιγο περηφανη, μετα απο τοσα χρονια δεν το λεω πια με τη πρωτη ευκαιρια, oπως παλιοτερα και ενας απο τους λογους που ντρεπομαι ειναι και αυτος που διαβαζω στο κειμενο σου...Οι Ελλην. πολεις εχουν γινει, οπως και πολλοι Ελληνες, εχθρικοι απεναντι στο διαφορετικο, ειτε μιλαμε για ξενους,ειτε για ΑμεΑ. Ξερεις, ομως, με ευχολογια δε γινεται τιποτα, χρειαζονται αγωνες και σ αυτο το θεμα, ωστε να μη μενουμε στις προεκλογικες υποχεσεις που συνηθως δινονται, για να ξεχαστουν αμεσως μετα....

Τους χαιρετισμους μου απο Σουηδια:)

7Demons είπε...

Αγαπητέ μας,αυτή η χώρα με το υδροκέφαλο τερατούργημα για πρωτεύουσα,έχει κάνει την καθημερινότητα δύσκολη και δυσπροσπέλαστη ακόμη και για τις γάτες.
Διότι οι συλλογικές μας ευθύνες, συναγωνίζονται μεν τη συνολική και χαρακτηριστική γαιδουριά μας σε μέγεθος,υπολείπονται δε κατά πολύ των ευαισθησιών και των κοινωνικών προτεραιοτήτων που οφείλουμε να θέτουμε ως πολίτες στον 21ο αιώνα.
Αλλά στον Ελλαδιστάν ζούμε και πολύ φοβούμαστε ότι τίποτε δεν μπορεί να βελτιωθεί με πολιτισμένο τρόπο...

VagelisDiplaridis είπε...

Πολύ καλή η αναφορά στο πρόβλημα της μετακίνησης, ειδικά στις μεγάλες μας πόλεις Αθήνα - Θεσσ/κη...
Για την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας στο θέμα αυτοκίνητο/οδική συμπεριφορά/parking - γιατί δεν είναι μόνο οι Α.ΜΕ.Α, αλλά και οι πεζοί - http://www.streetpanthers.gr
για γενικότερη (ανα)θεώρηση της οδηγικής μας κουλτούρας, να προτείνω και να συγχαρώ τους ανθρώπους του http://www.ioas.gr/
Επισκεφτείτε τα και γίνετε και μέλη, - μπορείτε να συμμετάσχετε ..

Unknown είπε...

Για κοίτα! Καλώς ορίσατε φίλοι μου! Δεν το πίστευα ότι κάποιοι θα απαντούσαν αν και ξέρω καλά ότι άνθρωποι με τις ίδιες σκέψεις και τις ίδιες αντιδράσεις είναι πολλοί.
Να είστε καλά, λοιπόν και να είστε σίγουροι ότι θα φροντίσω από τη μεριά μου η σχέση να προσχωρήσει και... όπου βγάλει

DimitrAT είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
DimitrAT είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Filitsa Themeli είπε...

Οι φτωχοί κι αγράμματοι, θα μιλήσουν και θα γράψουν την διαθήκη του κόσμου....
Είναι λόγια ενός φωτεινού που ακουμπάει στο ζήτημα που βάζεις!!!!

Με αέρα καλό και ελεύθερο οι σκέψεις σου και τα ατακτοποίητα....
Είμαι τυχερή που ήθελες να είσαι φίλος μου....

Unknown είπε...

Καλώς όρισες Φιλίτσα. Με τα παινέματα σου με κάνεις και ντρέπομαι Κοντά σας αποκτώ υπόσταση κι εγώ, έτσι το βλέπω γι αυτό και χαίρομαι να σας γνωρίζω...