Τόσο δύσκολο είναι;

Ακούστηκε μια έκρηξη και υψώθηκε καπνός...

Το μεσημέρι σήμερα (14 Μαΐου, γύρω στις 1:30) στη Λαϊκή της οδού Καλιδρομίου εκτυλίχθηκε άλλη μία πράξη από το δράμα της τυφλής και παράλογης βίας που παίζεται το τελευταίο δεκαήμερο στην Αθήνα. Ήμουν εκεί και οι φωτογραφίες που ακολουθούν τραβήχτηκαν με το κινητό μου τηλέφωνο.

Ο κόσμος πάγωσε!

Άγνωστοι πέταξαν βόμβες μολότοφ στην είσοδο του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων. Δεν είναι η πρώτη φορά και για αυτό το τμήμα είναι εξοπλισμένο εξωτερικά με σύστημα πυρόσβεσης. Η συγκεκριμένη ενέργεια λοιπόν είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα την καταστροφή δύο αυτοκινήτων που ήσαν παρκαρισμένα έξω από το τμήμα, αφήνοντας σχεδόν άθιχτο το Αστυνομικό Τμήμα. 

Το Αστυνομικό Τμήμα δεν έπαθε τίποτα. Μόνο τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα κάηκαν...

Στη συνέχεια οι μέχρι τώρα, άγνωστοι πυρπολητές κατηφόρισαν με τη μηχανή προς την Χαρίλαου Τρικούπη, στην αρχή της Λαϊκής Αγοράς και για να αποτρέψουν τη καταδίωξή τους από τις αστυνομικές δυνάμεις, έριξαν “τυφλά” πίσω τους άλλη μία βόμβα μολότοφ. Αυτή έσκασε πάνω σε παρκαρισμένη μοτοσυκλέτα η οποία πήρε φωτιά με αποτέλεσμα σχεδόν αμέσως να εκραγεί το ντεπόζιτο της βενζίνης και να αρπάξει φωτιά το παρακείμενο υπαίθριο ανθοπωλείο. 

Η πυρπολημένη μοτοσυκλέτα και ότι απέμεινε από το υπαίθριο ανθοπωλείο...

Τα ρούχα της ανθοπώλιδας πήραν φωτιά, τα μαλλιά της τσουρουφλίστηκαν και υπέστη εγκαύματα -δεν ξέρω σε τι βαθμό- στα μπράτσα και τα χέρια της. Πιο ψύχραιμοι περαστικοί σβήσανε τη φωτιά και η γυναίκα σωριάστηκε από το σοκ μισολιπόθυμη στο πεζοδρόμιο. Στο ίδιο σημείο, έμαθα, ότι ένας ακόμα άνδρας, διαβάτης στη Λαϊκή, είχε τυλιχτεί στις φλόγες και τον είχαν πάρει στα χέρια...

Η ανθοπώλισσα της Λαϊκής ημιλιπόθυμη στο έδαφος. Διακρίνονται τα εγκαύματα στο χέρι της.

Και αναρωτιέμαι απευθύνοντας το ερώτημα μου στους εγκέφαλους και τους εκτελεστές αυτής της “επαναστατικής” φούσκας. Τι θα γίνει ρε καλόπαιδα; Οι αστυνομικοί ασκούν βάρβαρη βία και στέλνουν διαδηλωτές στο νοσοκομείο. Εσείς, τάχα μου χτυπάτε την αστυνομία για ¨εκδίκηση” και στέλνετε, τελικά, απλούς ανθρώπους στα νοσοκομεία αλλά και στα νεκροταφεία. Προχθές ακόμα ήταν επέτειος των 3 της Μαρφίν, για να μη θυμηθώ και τα ανήλικα Αφγανάκια στα Πατήσια. Τόση βλακώδης αλλά και φονική “μαγκιά”, νομίζω, δεν αντέχεται πλέον. Πρώτα στείλατε τον κόσμο που θέλει να διαμαρτυρηθεί στα σπίτια του και τώρα τον σπρώχνετε στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής και των άλλων φασιστοειδών. Με ενοχλεί που είστε τελείως χαϊβάνια και γρουσούζηδες μαζί!

Νιώθω την ανάγκη να ρωτήσω όλους σχεδόν τους φορείς και τις οργανώσεις, αριστερούς, ακροαριστερούς, τροτσκιστές, σταλινικούς, προοδευτικούς, σοσιαλιστές, κεντρώους, Πασόκους και Νεοδημοκράτες: Τόσο δύσκολο σας είναι μια ενότητα στη βάση, ένα Μέτωπο Αλληλεγγύης και Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και των κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Ένα κάτι τέλος πάντων που να μας δώσει μιαν ελπίδα ότι δεν ήμαστε εγκαταλελειμμένοι σαν κοινωνία, στη διάθεση κάθε αλιτήριου;

Υπάρχει και ένα ερώτημα προς όλους εμάς τους υπόλοιπους, του γνωστούς γενικά με το όνομα “λαός”, “κοινωνία”, “εργαζόμενοι” και γενικά “μη προνομιούχοι Έλληνες”. Ως πότε ρε παιδιά; Ως πότε θα κοιτάμε τι μας κάνουν, θα ακούμε τι μας ετοιμάζουν και θα τρώμε τις σφαλιάρες που μας ρίχνουν όλοι σαν να κάνουμε ζάπινγκ στην τηλεόραση; 

Περισσότερο από ποτέ είναι αλήθεια πια, ότι όλα επαφίενται στα χέρια μας και εξαρτιούνται από το τι θα κάνουμε εμείς! Όλα! Και τα καλά και τα κακά και τα χειρότερα. Και αν πρόκειται να γίνει κάποτε κάτι καλό στον τόπο αυτό, εμείς πρέπει να το κάνουμε...