Να ξεκαθαρίσω κάτι.
Επιθυμώ διακαώς η σημερινή κυβέρνηση να πετύχει, τόσο το νοικοκύρεμα της ελληνικής οικονομίας όσο και την ανάταξη του ελληνικού κράτους.
Το επιθυμώ γιατί μου αξίζει σαν πολίτη. Επειδή, επίσης, τα παιδιά μας, διαφορετικά, θα πάρουν των οματιών τους στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και γιατί εμείς πληρώνουμε και θέλουμε απόδειξη...
Όσο όμως και αν εύχομαι να επιτύχουν, υπομένοντας για το λόγο αυτό τη ληστρική επιδρομή στα εισοδήματά μας, τόσο από την άλλη και, με βάση τις χθεσινές δημοσιεύσεις, δεν της έχω, της κυβέρνησης, καμιά απολύτως εκτίμηση, πόσο μάλλον, εμπιστοσύνη. Και θα εξηγήσω το λόγο.
 |
Η προεκλογική δήλωση του Γιώργου Α. Παπανδρέου, ότι “λεφτά υπάρχουν”, όπως φαίνεται και από τις αποκαλύψεις στο βιβλίο του Πέερ Σταϊνμπρουκ, πρώην αντιπροέδρου του SPD, (Καθημερινή) αποδεικνύεται ότι δεν ήταν μια συγγνωστή πλάνη, μια εκτίμηση, δηλαδή, που απέρρεε από λάθος ή κακή εκτίμηση των συνθηκών. Ήταν, αντίθετα, μια συνειδητή επιλογή, εν γνώσει της πραγματικότητας, με σκοπό την εξαπάτηση όλων μας ή, έστω, μερίδας του πληθυσμού με σκοπό την εκλογή τους στη κυβέρνηση. Γιατί με εξοργίζει αυτό;
Πρώτα απ' όλα διότι με προσβάλλει βαθιά. Σαν αντίληψη μας θεωρεί, τους Έλληνες πολίτες, ανδράποδα και ανάξιους να οραματιστούμε κάτι καλό για τον τόπο μας, να πιστέψουμε σε αυτό και να αγωνιστούμε για την επιτυχία του.
Δεύτερον, διότι αυτή η αντίληψη εκπορεύεται από τους κατ' εξοχήν υπεύθυνους για όποια στοιχεία διαφθοράς εμφανίζει η ελληνική κοινωνία: τους διαχειριστές, δηλαδή, της εξουσίας. Από τα λιγούρια που κατεξευτέλισαν το αίτημα της “Αλλαγής” που τους έφερε στην εξουσία μέχρι τους “κουμπάρους” και τους “νταβατζήδες” που μας το παίξανε σεμνές και ταπεινές “παρθένες” ρημάζοντας τον τόπο με τη “δεξιά του κυρίου” τους. Από αυτούς που μετέτρεψαν την μεταπολίτευση από ευκαιρία για ριζική αναγέννηση της Ελλάδας, σε συμφορά και πρόσχημα για πλιάτσικο.
Πολιτικά κόμματα, λοιπόν, και πολιτικούς αρχηγούς που έχουν τέτοια αντίληψη για εμένα σαν πολίτη, τα έχω σε απόλυτη ανυποληψία και δε θα σταματήσω στιγμή να προσπαθώ να απαλλαγώ από την παρουσία τους. Ο κ. Παπανδρέου, αν θέλει να ανακτήσει, έστω κατ' ελάχιστον κάποια εκτίμηση και να διασφαλίσει, αν ενδιαφέρεται, το πολιτικό του μέλλον, πέρα από ότι πρέπει να κάνει καλά και αποτελεσματικά τη δουλειά του, οφείλει μια δημόσια συγγνώμη από την ελληνική κοινωνία για αυτό, το τόσο αποκαλυπτικό ψέμμα. Το οφείλει ακόμα και σαν πράξη διαπαιδαγώγησης προς όσους καθυστερημένους, ακόμα, δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από τις πελατειακές σχέσεις.
24 σχόλια:
Δεν νομίζω, καλέ μου φίλε, να ανέμενες τίποτε καλύτερο ή περισσότερο από τον μάλλον ΠΡΩΤΟ & ΜΟΝΑΔΙΚΟ στην παγκόσμια Ιστορία πολιτικό ηγέτη, που θεώρησε σκόπιμο και "ωφέλιμο" να αρχίσει την Πρωθυπουργική του θητεία περιφερόμενος ανά την υφήλιο για να δυσφημήσει ως συλλήβδην απατεώνες και λαμόγια τον λαό, που τον εξέλεξε και την χώρα, της οποίας ηγείται.
Λάθη συγχωρούνται, πολιτικά ψεύδη μπορούν να κατανοηθούν ώς έναν βαθμό, αλλά την δυσφήμηση ενός ολόκληρου λαού για ιδιοτελείς κομματικούς λόγους ή για την προβολή μιας εικόνας προσωπικής ηθικής υπεροχής εγώ δεν την συγχωρώ!
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις υποδεικνύουν ότι το έγκλημα κατά της Ελλάδας ήταν σχεδόν προμελετημένο από Ευρωπαίους και ίσως και Έλληνες, καθώς όλοι γνώριζαν από καιρό και κερδοσκοπούσαν ασυστόλως, ενώ τα πρόσφατα στοιχεία αλλά και η κοινή πείρα όλων δείχνουν ότι θα είναι και διαρκές, καθ' όσον η πρόσδεση στο άρμα του μνημονίου ουδέν αποδίδει...
Συγγνώμη από μένα δεν έχει!!!
Παραθέτω συμπληρωματικά τη σημερινή διευκρίνηση του κ. Γιούγκερ σχετικά με την επίμαχη δήλωση "κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα".
"(...) Για να δείξει (ο κ. Γιούνκερ) ότι έχει αλλάξει η συμπεριφορά των ελληνικών αρχών απέναντι στο πρόβλημα, ανέφερε τα λεγόμενα του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου, ο οποίος λίγο μετά τις γενικές εκλογές του 2009, όταν είχε αποκαλυφθεί πλήρως το ελληνικό πρόβλημα, δήλωσε ο ίδιος πως στην Ελλάδα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς"... (Η Καθημερινή 11/10/2010)
Φυσικά θα επισημάνω μιαν ανακολουθία στις δηλώσεις του κ. Γιούγκερ, που προχθές μιλούσε για "πρώην πρωθυπουργό" με τον οποίον μιλούσε στις "αρχές του 2009" και στις χθεσινές του διευκρινήσεις αναφέρεται σε συζήτηση με τον νυν πρωθυπουργό στις αρχές του 2010.
Αναρωτιέμαι φυσικά αν υπάρχει διαφορά μεταξύ μιας "διεφθαρμένης χώρας" και της ανγνώρισης ότι στην Ελλάδα "υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς"...
Γνώριζε το λαμόγιο, γνώριζε!
Αλλα δε μπορει να ζητησει δημοσια συγγνωμη, πολύ απλά γιατί δεν ΓΝΩΡΙΖΕΙ ελληνικα!
Και δεν εννοώ μόνο τη γλώσσα....
Καλησπερα
Αδυνατό να πιάσω το βασικό ζήτημα της ανάρτησης. Οι υποθέσεις σου είναι οι εξής:
1. Ο Steinbrueck είναι σοβαρός πολιτικός. ( Όχι, είναι γνωστός καραγκιόζης- ψάξτο και θα δεις!)
2. Ασυμφωνία μεταξύ προεκλογικών εξαγγελιών και μετεκλογικών μέτρων.
Έπεσες από τα σύννεφα έ; Είχες συνηθίσει όλες τις κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια να κάνουν αυτό ακριβώς που υπόσχονται προεκλογικά. Σε καταλαβαίνω :)))
3. "Λεφτά που υπάρχουν". Τα λεφτά υπήρχαν πριν η χώρα δεχθεί κερδοσκοπική επίθεση που την απέκλεισε από τις αγορές. Πολύ απλά. Αν θυμάσαι τους πρώτους μήνες δόθηκαν κάποιες παροχές όπως π.χ. η πρώτη δόση του επιδόματος αλληλεγγύης κλπ κλπ. Μετά η χώρα δεν μπόρεσε να δανειστεί άλλα χρήματα. Συνεπώς η κουβέντα πάει τελείως αλλού. Η φράση αυτή λοιπόν δεν έχει κανένα νόημα, όπως δε θα είχε κανένα νόημα αν π.χ. η χώρα πάθαινε (χτύπα ξύλο) μία μεγάλη φυσική καταστροφή ή δεχόταν στρατιωτική επίθεση. Μην κάθεσαι τώρα να μιλάς για ταπείνωση πάνω σε ένα προεκλογικό σύνθημα. Έχεις πολλά άλλα να κριτικάρεις πάνω στο κυβερνητικό έργο όπως και πολλά να επικροτήσεις.
----
Με λύπη παρατηρώ το φίλο Αστεροηδή στο (ακρο ; ) δεξιό του παραλήρημα. Μιλάει για παγκόσμια πρωτοτυπία δυσφήμισης της χώρας από Έλληνα (δλδ μιλάει για εθνοπροδοτική πολιτική) ξεχνώντας πως την "ιστορική" απογραφή της κυβέρνησης Καραμανλή που αναπροσάρμοσε τις αμυντικές δαπάνες του 2004 για να φτιάξει έλλειμα 7.5%, να πάρει πίσω αυτά που υποσχέθηκε (στους πάντες - τα πάντα ...θυμίσου τους 200,000 διορισμούς των συμβασιούχων) και να είναι η πρώτη χώρα του eurogroup σε επιτήρηση. Ξεχνάει γενικότερα ο Αστεροηδής τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης που πέρασε.
Το (ακρο) το λέω χαριτολογώντας δεδομένου του ΚΑ.ΝΕ.Ν.Α. που έχει σύνδεση στο blog του ο Αστεροηδής. Πρόκειται για χουντικό-χρυσαυγίτικο ιστολόγιο.
Λακωνάκο, θα σε "λυπήσω", αλλά όσα λέω τα λένε ακόμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ πλέον και ασφαλώς τα λένε και "αριστεροί"...
Εγώ, έτσι κι αλλιώς, είμαι κατά των ετικεττών και δεν χωράω σ' αυτές ούτε και με χωρούν, οπότε δεν με απασχολεί ποιός άλλος πρεσβεύει τι!
Οι ευθύνες της προηγούμενης Κυβέρνησης σαφώς εγκληματικές και αυτές, οι δε εμπνεύσεις του κ. Αλογοσκούφη για απογραφή κ.λπ. εξ ίσου ανόητες και αναποτελεσματικές, κουτοπόνηρες, βλαπτικές για την χώρα! Ακριβώς, όμως, επειδή υπήρξε αυτό το καταθλιπτικό προηγούμενο, ώφειλε η νέα Κυβέρνηση να αποφύγει τα ίδια σφάλματα! Έγκλημα, που έκανε ο προηγούμενος και την πάτησε, πόσο ευήθης πρέπει να είσαι κι εσύ, για να το επαναλάβεις;
Δεν φθάνω στο σημείο να μιλήσω για προδοσία, αλλά για βλάβη της χώρας από δηλώσεις περί διαφθοράς, περί Τιτανικού κ.λπ., καθώς και από λανθασμένους χειρισμούς, σαφώς και το πιστεύω...
Αν είχαν την λεπτότητα να ζητήσουν συγνώμη, όλοι τους όμως, θα ήταν και πιο καλοί στη δουλειά τους. Είναι ανίκανοι, η ίδια η ιστορία το αποδεικνύει.. υποσχέσεις τους είναι για μένα η πλασματική τους διαφήμιση για να μαζέψουν ψήφους.
Να συμπληρώσω ακόμη πόσο πολύ με κουράζει η αντιπαράθεση των δύο πρώτων κυρίως κομμάτων. Όσο τρώγονται μεταξύ τους να αποδείξουν ποιος έφταιξε περισσότερο, τόσο πολύτιμο χρόνο χάνουμε για την επίλυση των σοβαρότατων προβλημάτων μας.
Καλημέρα σε όλους!
@Asteroid
1. Συμφωνούμε λοιπόν ότι δεν πρόκειται για ΠΡΩΤΟ & ΜΟΝΑΔΙΚΟ στην Παγκόσμια, κιόλας, Ιστορία φαινόμενο. Επίσης θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι τα ταξίδια του ο ΓΑΠ τα κάνει πρωτίστως μπας και καταφέρει να προσελκύσει κεφάλαια και δευτερευόντως για να δυσφημίσει τη χώρα. Γενικά, νομίζω πάντως ότι η Απογραφή του Καραμανλη είναι το τρανταχτότερο παράδειγμα τέτοιας πολιτικής. Η κατάσταση της Ελλάδας το 2009 ήταν γνωστή πλέον, ό,τι και να είπε ο ΓΑΠ. Βέβαια όλα αυτά ανήκουν στην ιστορία, οπότε δεν έχει και πολύ νόημα η κουβέντα αυτή.
2. Να με συγχωρείς για το ύφος μου αλλά το επίπεδο κριτικής που γίνεται στο ΓΑΠ με όρους: χαζό παιδί μαμά γεμάτο, αμερικανάκι που δεν ξέρει να μιλάει ελληνικά (και άρα ξενόφερτος και υπηρέτης ξένων συμφερόντων κλπ κλπ), διάδοχος του θρόνου κλπ κλπ μου είναι τόσο αποκρουστική, όσο ο Κότσιρας. Προς Θεού, δε λέω ότι έκανες εσύ μία τέτοια κριτική αλλά η άποψη που εκφράζεις είναι μια παραφυάδα αυτού του είδους.
3. Επειδή ξέρω ότι δε σου αρέσουν οι ετικέτες γι αυτό μίλησα για το blog του ΚΑ.ΝΕ.Ν.Α.. Δυστυχώς τα blogs είναι σελίδες ελεύθερες σε όλους και θέλοντας και μη υπάρχουν ταμπέλες. Ως bloggers είμαστε όλοι ανοιχτή στην κριτική εφ' όσον διατυπώνουμε ανοιχτά τις απόψεις μας. Εν προκειμένω, τα κείμενα και το ύφος του blog που έχεις στη λίστα Σου, είναι καραμπινάτη περίπτωση εκόλλαψης αυγού του Φιδιού. Απο τη μία βρίζει όλα τα κόμματα (από ΚΚΕ μέχρι και ΛΑΟΣ), υποστηρίζει αυτόν τον περίφημο Κανένα και από την άλλη, τσάαααακ, πετάει στη ζούλα και ένα κείμενο για το Θαύμα της Επταετίας (http://kanena2010.blogspot.com/2010/09/k.html)
Προσπαθώ να σε προστατεύσω με αυτή μου την επισήμανση, και μόνο!
Φίλε μου Λάκωνα:
1. Όχι, δεν συμφωνούμε ότι υπήρξε ηγέτης προ ΓΑΠ στην Ελλάδα ή αλλού, ο οποίος να πήρε σβάρνα την υφήλιο διατυμπανίζοντας τα αρνητικά σημεία της χώρας του και παραδόδοντάς την στην διεθνή χλεύη και, βέβαια (επί του πρακτέου), στις ορέξεις των κερδοσκόπων, που βρήκαν το πάτημα, που ήθελαν για όσα ακολούθησαν.
2, Όχι, δεν συμφωνούμε ότι τα ταξίδια του ΓΑΠ έχουν οποιοδήποτε θετικό πρόσημο - είτε σε επίπεδο προθέσεων είτε σε επίπεδο αποτελέσματος.
3. Συμφωνούμε ότι και ο Καραμανλής ήταν βλαπτικός για την χώρα - αλλά παραμένει η απορία γιατί τον αντιγράφει ο ΓΑΠ, όταν τα αποτελέσματα της αφ' υψηλού και μακρόθεν διακυβέρνησης δι' αντιπροσώπων τα έχει δει.
4. Η κριτική στον ΓΑΠ με την ορολογία, στην οποία αναφέρεσαι, ασφαλώς δεν με αφορά. Δεν κάνω δίκη προθέσεων, αλλά ως πολίτης κρίνω εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα έως τώρα υποδεικνύει μια χώρα που δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Μια ηγεσία, που συνολικά, συλλογικά (γιατί δεν πρόκειται μόνον περί του ΓΑΠ) δεν φαίνεται να πιστεύει στις δυνατότητες της χώρας και στις ικανότητες του λαού, που κυβερνά, μια ηγεσία, που δεν γνωρίζει τις ιδιαιτερότητές του, διότι αλλού ανδρώθηκε, δεν ξέρει και δεν μπορεί να πατήσει τα σωστά κουμπιά του για να τον κινητοποιήσει σε μιαν εποχή, που, επί πλέον, σημαδεύεται από το τέλος των ψευδαισθήσεων. Η χώρα βολοδέρνει, δεν ξέρει προς τα πού και πώς πορεύεται, γιατί κανείς δεν της το λέει. Η μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους δεν είναι πολιτική ούτε εξάντας, είναι εργαλείο - ένα από τα πολλά! Το ζήτημα είναι πάντα τι θέλουμε να κάνουμε και πού θέλουμε να φτάσουμε.
4. Παράδειγμα: Θέλουμε, π.χ., να γίνουμε η Florida της Ευρώπης; Ένα τεράστιο Fun Park και μια χώρα ιδανική για να ξεχειμωνιάζουν οι χαλαροί και εύποροι συνταξιούχοι του Βορρά; Καμμιά αντίρρηση από μένα! Πυξίδα για εκεί, λοιπόν: Ορίζουμε ότι προέχει ο στόχος αυτός παντός άλλου, παρακάμπτουμε με Νόμο ενστάσεις περιβαλλοντικής ή άλλης φύσεως (όπως έγινε επί Σημίτη για τα Ολυμπιακά Έργα), στέλνουμε σπίτι της την Κα Μπιρμπίλη και βάζουμε πλώρη. Δημιουργούμε συγκοινωνιακά δίκτυα πυκνά και επαρκή, συγκροτούμε αξιόπιστες υπηρεσίες Υγείας, όπως έχουν κάνει στην Marbella, για να νοιώθουν ασφαλείς οι ηλικιωμένοι, που ξεχειμωνιάζουν εκεί, και κάνουμε Ταμείο στο τέλος! Αυτό είναι πολτική και όραμα - άλλο αν κάποιοι, λίγοι ή πολλοί, αριστεροί ή δεξιοί, νέοι ή γέροι, διαφωνούν. Είναι, όμως, πολιτική κι όχι αερολογίες!
4. Ασφαλώς και υπάρχουν ταμπέλες κι όποιος βολεύεται μέσα σ' αυτές ευτυχής είναι! Εγώ δεν βολεύομαι πουθενά κι ούτε βολεύθηκα ποτέ, δεν μπόρεσα ποτέ να συμφωνήσω πλήρως και εκ των προτέρων με οποιοδήποτε πλέγμα αρχών και πρακτικών του οποιουδήποτε - γι' αυτό και ποτέ μα ποτέ δεν προσχώρησα, ούτε καν ασχολήθηκα με Κόμματα, Παρατάξεις και -ισμούς. Blogs στην λίστα μου έχω πολλά, πάσης φύσεως, ποικίλου περιεχομένου, διαφορετικών σεξουαλικών προσανατολισμών. Δεν ταυτίζομαι με κάποιο ούτε και προσυπογράφω ο,τιδήποτε, εκτός αν το δηλώνω κατά περίπτωση σε κάποιο σχόλιό μου. Από όλους, όμως, και από όλα κάτι παίρνω, ψήγματα αλήθειας και ενδιαφέροντος υπάρχουν παντού, ψηφίδες της Ελληνικής πραγματικότητας και της κοινωνίας είναι όλοι κι όλα - ναι, κι οι ρατσιστές κι οι φασίστες ακόμη! - κι αν θέλω να έχω επαφή με την κοινωνία, στην οποία ζω και να ξέρω πού μετέχω και πού όχι κι ώς πού, οφείλω να τα παρακολουθώ όλα, έστω και κάπως επιφανειακά! Θάχεις, άλλωστε, καταλάβει από το blog μου ότι προσπαθώ να είμαι σ' όλα μέσα!!!
;-)
@Asteroid
1. Σιγα μην περίμεναν οι ξένοι να μάθουν το χάλι της Ελλάδας από το ΓΑΠ.
2. Τα ταξίδια και οι πολιτικές κρίνονται εκ του αποτελέσματος και σε βάθος χρόνου. Έχε λίγο υπομονή να δουμε τι θα γίνει με όλα αυτά τα επενδυτικά πλάνα. Μπορεί να μη γίνει τίποτα, μπορεί και όχι.
3. Είναι απίστευτο το ότι συνεχίζεις να καταλογίζεις ευθύνες γι αυτήν την κατάσταση πρωτίστως στο ΓΑΠ και δευτερευόντος στον Καραμανλή, τον πιο άχρηστο ανίκανο και επικύνδινο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης.
4. Είναι λάθος η προσέγγιση αυτή τώρα περι "ηγεσίας που αλλού ανδρόθηκε". Όταν βρίσκεσαι αντιμέτοπος με το ενδεχόμενο χρεωκοπίας δεν έχεις και πολλές επιλογές. Τα μέτρα του μνημονίου θα τα παίρναμε, με ή χωρίς το ΔΝΤ. Σε κάθε περίπτωση καταλαβαίνεις κ εσύ ότι ως μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης οι δυνατότητες και τα εργαλεία στα χέρα της κυβέρνησης είναι λιγότερα (ευτυχώς). Βέβαια κι εδώ διαφωνούμε αφού θυμάμαι από παλαιότερη κουβέντα πως θα προτιμούσες να πτωχεύαμε παρά να μπαίναμε στο ΔΝΤ.
4β. Δεν είμαστε σοβιετία να έχουμε 5ετή πλάνα ανάπτυξης. Το αν θα μας κάτσει "η Φλόριντα" ή το "Λας Βέγκας" στο ελληνικό είναι κατά τη γνώμη μου δευτερεύον. Εγώ θέλω ένα κράτος να μην αλλάζει κάθε χρόνο τη φορολογία. Να είναι σταθερό και αξιόπιστο απέναντι στους επενδυτές. Εκεί μάλιστα! Να γίνει κριτική στο ΓΑΠ.
4γ. Δεκτόν. :)
Το ΑΕΡΙΚΟ θα φυσήξει δυνατά και θα μας στείλει απο κει πούρθαμε, με τέτοια κατάχρηση του χώρου του, Λάκωνα, αλλά διευκρινίζω:
1. Τα τελευταία στοιχεία, που ασφαλώς θα παρακολουθείς, αποδεικνύουν ότι τόσον οι ξένοι όσο και ο ΓΑΠ γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια την οικονομική κατάσταση, όπως επίσης την γνώριζε και ο λακίσας τ. Πρωθυπουργός. Ωστόσο, άλλο αυτό κι άλλο να διαυμπανίζεις τα αρνητικά της χώρας σου στην υφήλιο. Τεράστιο, ολέθριο, πολιτικό σφάλμα - και στοιχειώδες! Όλοι το λένε πλέον στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως. Στην πολιτική και δη στην διεθνή πολιτική δεν λέμε αλήθειες - δεν είναι άμβωνας ή βήμα ηθικολογίας η διεθνής αρένα με τα λιοντάρια - αλλά κατασκευάζουμε αλήθειες, προβάλλουμε τα πράγματα όπως νομίζουμε και πουλάμε την πραμάτεια μας. Δεν δείχνουμε την γύμνια μας... Τόσο απλά! Αν δεν μπορούμε, αλλάζουμε επάγγελμα - και όχι δεν γινόμαστε used cars salesmen: θα αποτύχουμε κι εκεί!
;-)
2. Θα περιμένω, αλλά ο ΓΑΠ, βασικά, δεν κάνει ταξίδια για επενδύσεις αλλά για διεθνείς σχέσεις, που είναι η αδυναμία του. Ωστόσο, θα περιμένω... Σημειώνω, βέβαια, ότι έχουμε πήξει στα Μνημόνια. Πλην του γνωστού, Μνημόνιο με το Κατάρ, Μνημόνιο με την Κίνα, Μνημόνιο για τον Αστακό, Μνημόνια παντού! Αν, όμως, όλα αυτά τα σχέδια δεν οχυρωθούν νομικά, σε 20 χρόνια τα ίδια θα συζητάμε, καθώς οι προσφυγές και οι ενστάσεις θα τα έχουν κολλήσει!
3. Όχι, ο ΓΑΠ δεν έχει τόσο ευθύνες για ό,τι παρέλαβε, αλλά για τους χειρισμούς του από κει και πέρα... Το μόνο για το οποίο "απορώ" είναι γιατί, αφού ήξερε τα αποτελέσματα της απογραφής και την στηλίτευε ήδη από τότε, έκανε τα ίδια... και επιμένει τώρα και για Εξεταστική. Όλα τα άπλυτα στην φόρα; Γιατί; Το κάνουμε και στο σπίτι μας αυτό;
;-)
4. Αν και διαφωνώ με την οξύτητα, την επιθετικότητα, την ένταση των μέτρων του Μνημονίου, συμφωνώ πως πολλά ήταν απαραίτητα. Έπρεπε, ωστόσο, να απλωθούν σε βάθος χρόνου - πράγμα, που συνειδητοποιείται μόλις τώρα, γι' αυτό και συζητιέται η αναθεώρησή του εντός της Κυβέρνησης. Η διαφωνία μου έγκειται στο ότι ώς τώρα η Κυβέρνηση πολιτεύεται αποκλειστικά και μόνο με την εισπρακτική λογική του Μνημονίου. Η φορολαγνεία και η φοροτρομοκρατία έχουν ξεθεώσει την αγορά και τους πολίτες και φως δεν βλέπουμε... Κι ούτε θα δούμε, αν δεν αλλάξουν μυαλά!
Άσχετο: Θα έμαθες ότι απεβίωσε ο προσφιλής σου Ακαδημαϊκός- Μαθηματικός!
;-)
Μπορεί οι λάθος χειρισμοί να μας έφεραν στο μνημόνιο- ίσως μια ώρα αρχήτερα. Γενικά όλη αυτή η συζητήση πάει στο αν "τεχνικά" θα μπορούσαμε να αποφύγουμε το μνημόνειο. Γιατί τα μέτρα αυτά έπρεπε να τα πάρουμε. Τώρα μπορεί να ήταν καλύτερα να το κάνουμε σε βάθος χρόνου και πιο ομάλα. Ε ναι αλλά αυτό που συζητάμε είναι τον αριθμό των χαμένων ευκαιριών εδώ και 2 δεκαετίες. Δεν είχαμε πλέον άλλο χρόνο αφού μας επιτέθηκαν οι κερδοσκόποι. Και πραγματικά πιστεύω ότι αν δεν ήταν το ΔΝΤ η πτώχευση θα ήταν ο,τι πιο ολέθριο.
Ασχετο: Όχι, από εσένα το έμαθα! Ο Θεός ας τον αναπαύσει...μακάρι να φτάσουμε τα χρόνια του!
@ CsLaKoNaS
Δεν κατάλαβες, λες τα βασικά ζητήματα της ανάρτησης. Δεν είναι πολλά. Ένα και μοναδικό: Δεν μου αρέσει να μου λένε ψέμματα! Δεν μου αρέσει να με θεωρούν ανδράποδο και ανθρωπάκι. Δεν μου αρέσει ο θύτης να κατακρίνει τα θύματα του για την κατάντια τους.
Σε ότι μου λες έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1. Αν ο κ. Πέερ Σταϊνμπρουκ είναι “γνωστός Καραγκιόζης”, όπως λες, μπορείς να μου πεις τι δουλειά είχε ο κ. Παπανδρέου να συνομιλεί μαζί του και να ζητά συμβουλές επί του πρακτέου στην Ελλάδα;
2. Αν όλα τα κόμματα εξουσίας λένε ψέματα, που λένε, για να ανέλθουν στην εξουσία και οι αρχηγοί τους δεν ντρέπονται για αυτό, εσύ δεν αγαναχτείς για αυτό όταν το διαπιστώνεις και, μάλιστα, με αποδείξεις; Ή μήπως συμφωνείς με την πρακτική αυτή, θεωρώντας ότι “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”;
Όλοι κρύβουμε ένα μικρό Στάλιν μέσα μας. Καιρός να δεις τι θα κάνεις με τον δικό σου.
Και για να μη λέμε πολλά. Πιστεύεις ότι ο κ. Παπανδρέου είπε ψέμματα γιατί ήθελε να ανέλθει στην εξουσία και δεν είχε άλλο τρόπο να το πετύχει ή ότι δεν ήξερε πραγματικά τι συμβαίνει και κανείς από το Eurogroup, την ΕΕ, την Τράπεζα της Ελλάδας δεν τον είχε ενημερώσει σχετικά με την κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας αλλά και της αξιοπιστίας της χώρας μας;
Αν πιστεύεις το πρώτο απλά κάνεις λάθος και αγνοείς, εντελώς, την ελληνική πραγματικότητα και την αγανάχτηση των πάντων ενάντια στην κυβέρνηση Καραμανλή αλλά και ενάντια στον Καραμανλή προσωπικά.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως πιστεύεις το δεύτερο, επειδή, τώρα πια, όλοι ξέρουμε ότι τα σπρεντ είχαν ήδη πάρει την ανηφόρα από τον Φεβρουάριο του 2009. Αυτό σημαίνει, πολύ απλά, ότι ο κ. Παπανδρέου ήξερε πως ούτε λεφτά υπήρχαν ούτε δανεικά μπορούσε να βρει, ήδη από τον χειμώνα του 2009.
Εκτός, δηλ., από ψεύτης αποδεικνύεται και πολιτικός νάνος, ανίκανος να αισθανθεί τον παλμό της κοινωνίας και να ηγηθεί σε έναν αγώνα ξεπαστρέματος της διεφθαρμένης, ανίκανης και καταστροφικής κυβέρνησης Καραμανλή και να κερδίσει τις εκλογές με σημαία την απαλλαγή της ελληνικής κοινωνίας από τη διαφθορά και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού. Απαρίθμησε μόνος σου τα πολιτικά ωφέλη μιας τέτοιας επιλογής. Εγώ απλά θα σημειώσω ότι έτσι θα έσωζε την αξιοπρέπεια της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας, που θα του έδινε την εξουσία γιατί πολύ απλά, αν δεν το έχεις καταλάβει, το χτένι είχε φτάσει στον κόμπο. Και, φυσικά, θα είχε τα χέρια του λυμένα και με λαϊκή εντολή, να πάρει τα μέτρα που τελικά μας υποχρέωσαν άλλοι να πάρουμε.
Αυτά βέβαια εσύ μπορεί να τα θεωρείς τεχνικές λεπτομέρειες, χωρίς πολύ σημασία, αλλά δεν είναι. Είναι ουσιώδη πολιτικά ζητούμενα που χαρακτηρίζουν έναν ηγέτη που μπορεί να οδηγήσει άλλους σε ένα σκοπό.
@ Asteroid
Δεν θεωρώ ότι ο ΓΑΠ γυρίζει ανά τον κόσμο συκοφαντώντας τον ελληνικό λαό.
Το να αναγνωρίζει κανείς δημοσίως, είτε σε εθνικό έδαφος είτε σε διεθνή φόρα, ότι η Ελλάδα έχει οξύ πρόβλημα διαφθοράς, δεν είναι ούτε έγκλημα ούτε προδοσία. Είναι μια αλήθεια που, κατά την κοινή έκφραση, ο κόσμος τόχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι.
Θεωρώ ότι ταξιδεύει πολύ γιατί πιστεύει πως αυτό βοηθάει. Τι και ποιον θα το δούμε στο τέλος. Έχω την υποψία, πάντως, ότι πάσχει από το σύνδρομο της "μέγιστης πληροφόρησης": "τι λέει", δηλαδή, "η κ. Μέρκελ επ' αυτού, τι ο Νικολά, μήπως ο κ. Μεντβέντεφ γνωρίζει κάτι παραπάνω; Για να δούμε τι απαντά ο κ. Λούλα; Και ο σύντροφος Τζιανμπάο, τι να λέει άραγε; Να μη ξεχάσω κι αυτό που μου είπε να προσέξω ο φίλος μου ο Μπαράκ".
Κάπως έτσι, φαντάζομαι, μαζεύει ωραίες ιδέες και κάπως έτσι τον θυμάμαι, με τους ατελείωτους διαλόγους του τον καιρό που ήτανε Υπουργός Παιδείας, από το οποίο πέρασε χωρίς να αφήσει τίποτα πίσω του εκτός από μια αύρα καλού και ευγενικού παιδιού...
Εύχομαι, το ξαναλέω, να πετύχει η κυβέρνηση Παπανδρέου το νοικοκύρεμα των οικονομικών. Να καταφέρουν να βάλουν ένα φρένο στη ρεμούλα και τη διαφθορά. Και περιμένω να δω, όπως και όλοι μας βέβαια, τι πολιτική θα εφαρμόσουν. Στην ανάπτυξη, στην παιδεία και στην εξωτερική πολιτική.
Αντίθετα από εσένα θεωρώ, ως ζήτημα αρχής, απαράδεκτα τα πολιτικά ψεύδη που σκοπό έχουν να εξαπατήσουν την κοινωνία και πηγάζουν από τα συστήματα πατρωνείας και πελατειακών σχέσεων που πια μας έχουν γονατίσει σαν κοινωνία και χώρα.
Ευχαριστώ για την "κατάχρηση" του χώρου. Κι εσένα και τον Λάκωνα. Έμαθα ότι σε αποκάλεσε "δεξιό" ο φιλελεύθερος "σταλινίσκος" μας και με διασκέδασε πολύ η ιδέα μιας Δεξιάς στην Ελλάδα με τα δικά σου χαρακτηριστικά.
@ Cou (Coula)
Θα προτιμούσα να συμφωνήσουμε στο ότι δεν είναι λαμόγιο αλλά σίγουρα τον κατέχει το κάρμα της δυναστείας.
Επίσης, ότι γνωρίζει πολύ καλά τα Ελληνικά αλλά, ίσως, δεν είναι η γλώσσα με την οποία σκέφτεται και, κυρίως, με την οποία ονειρεύεται..
@ Margo
Αυτή η "λεπτότητα" που λέτε ότι τους λείπει και τους καθιστά "ανίκανους" πόσο βαθιά ανεπαρκή κάνει την ελληνική πολιτική σκηνή. Διανύουμε την εποχή των "μικρών" πολιτικών...
:-/
Αερικό μου, δυστυχώς αυτή είναι η μαύρη αλήθεια - ότι τόσον ο ίδιος όσο και ο επί των Οικονομικών Υπουργός του περιφέρονταν ανά τον κόσμο και κατηγορούσαν την χώρα ως συλλήβδην διεφθαρμένη. Την παρέδωσαν στην χλεύη των πάντων - αν ταξιδέψεις στο εξωτερικό θα το δεις! Εξ ου και ο μεγάλος θόρυβος που προκλήθηκε από τις δηλώσεις Γιουνκέρ τις τελευταίες μέρες. Η σημερινή "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", που στηρίζει σε μεγάλο βαθμό την διακυβέρνηση και υποστηρίζει αναφανδόν το Μνημόνιο, με εντυπωσίασε με το ότι αφιερώνει μεγάλο μέρος της αρθρογραφίας της ακριβώς σ' αυτό το ζήτημα, τις ολέθριες επιπτώσεις του σε επίπεδο διεθνούς σκηνής και το πόσο λάθος εκτίμηση είναι. Δεν είναι ποτέ η χώρα ή ο λαός διεφθαρμένοι. διεφθαρμένος μπορεί να είναι ο κρατικός μηχανισμός, τα Κόμματα, οι παράγοντες και οι Φορείς μικρής ή μεγάλης εξουσίας. ΔεΟι κύριοι, που μας κυβερνούν, ωστόσο, επιμένουν ότι είμαστε όλοι στο ίδιο τσουβάλι - κι έτσι χάνονται οι δικές τους ευθύνες νομίζουν!
Έχω την αίσθηση ότι το επόμενο διάστημα θα δείξει ότι αυτές τις απόψεις θα τις πληρώσουν ακριβότερα κι από το Μνημόνιο καθ' εαυτό.
Τα ψεύδη τους, άλλωστε, δείχνουν ότι είναι από το ίδιο ύφασμα φτιαγμένοι κι αυτοί όπως κι οι παλιότεροι! Γι' αυτό δεν περιμένω τίποτε καλό, όχι εγώ...
Ως προς τα πολιτικά ψεύδη, δεν τα θέλω ούτε εγώ... Και δεν μιλάω για την εσωτερική αλλά για την διεθνή σκηνή, όπου έτσι παίζεται το παιχνίδι. Κι όσοι δεν λένε ψέματα, για να σε κοροϊδέψουν συνειδητά, κρύβουν τα χαρτιά τους. Τα ψέματα κι οι μισές αλήθειες είναι κανόνες της διπλωματίας θεμελιώδεις.
@ Asteroid
Αν έχεις προσέξει, Αστεροειδή, ποτέ δεν χρησιμοποιώ τη λέξη “λαός” όταν μιλάμε πολιτικά. Θεωρώ ότι σαν λέξη δεν σημαίνει τίποτα συγκεκριμένο και η χρήση της οδηγεί σε λάθη ορισμού γεγονότων και πολιτικών. Λίγο πολύ, πιστεύω ότι η λέξη “λαός” συσκοτίζει και θολώνει τα πράγματα.
Προτιμώ να χρησιμοποιώ τους όρους “κοινωνία”, “κοινωνικές ομάδες”, “ομάδες συμφερόντων” ή, σπανιότερα, “πληθυσμός της χώρας”. Με τους όρους αυτούς, πιστεύω, μπορείς να μιλήσεις με σαφήνεια και να προσδιορίσεις καλύτερα το τι εννοείς κάθε φορά.
Έτσι και, για το θέμα που συζητάμε, ενώ συμφωνώ μαζί σου στον κυρίαρχο ρόλο που παίζει η εξουσία σε ότι αφορά τη διαφθορά πιστεύω, επιπλέον, ότι υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που προσπαθούν να διαφθείρουν την εξουσία, υπέρ των συμφερόντων τους, όπως υπάρχουν και κοινωνικές ομάδες τις οποίες η εξουσία προσπαθεί συνειδητά να τις διαφθείρει προκειμένου να κάνει τη δουλειά της με “κοινωνικό πρόσωπο”. Η παρουσία αυτών των ομάδων και η δράση τους εξαφανίζεται όταν χρησιμοποιείς το δίπολο “λαός – εξουσία” και αυτό δεν βοηθάει να δοθεί λύση στο πρόβλημα.
Από την άλλη πλευρά μπορούμε να πούμε ότι οι στόχοι αυτού του “κύκλου διαφθοράς” επιτυγχάνονται γενικώς και, σε περιπτώσεις σαν τη χώρα μας, έχουν οδηγήσει τα πράγματα στο σημείο που βρισκόμαστε. Η διαφθορά στη χώρα μας δεν είναι, πλέον, ένα κομμάτι της πραγματικότητας που μπορείς να το ιεραρχήσεις ανάμεσα σε άλλα. Είναι κυρίαρχο πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα και η αντιμετώπισή του μπορεί και πρέπει να συνιστά κεντρική πολιτική επιλογή.
Για το λόγο αυτό, δεν θεωρώ ότι είναι προδοσία το να μιλάει ένας πολιτικός, εν προκειμένω ο ΓΑΠ ή ο υπουργός του, για την έκταση του προβλήματος της διαφθοράς στη χώρα μας, είτε σε εθνικό επίπεδο είτε στα διεθνή φόρα. Σαν πολιτικός είναι μέρος του προβλήματος, της διεφθαρμένης εξουσίας, αλλά η μόνη δυνατή λύση είναι πολιτική και όχι διοικητική ή, μόνο, πειθαρχική.
Στο μεταξύ όμως πρέπει και να ζήσουμε. Να αναπτύξουμε την οικονομία μας, να οδηγήσουμε τα πανεπιστήμια μας στην παραγωγή γνώσης και πλούτου, να εξασφαλιστούν τα εισοδήματα των εργαζόμενων, τα κέρδη των επιχειρήσεων, η εισροή φόρων στα δημόσια ταμεία, όλο αυτό το τιτάνιο έργο στο οποίο αν δεν κινητοποιηθεί όλη η κοινωνία ή, έστω, οι κοινωνικές δυνάμεις που έχουμε να ωφεληθούμε από ένα καλύτερο κράτος, δεν πρόκειται να πετύχει. Και ενώ, σαν κυβέρνηση, αλλού πελαγοδρομεί και αλλού καθυστερεί ή χάνει το στόχο της, η επιβεβαίωση του ψέματος για τα λεφτά, μου δείχνει ότι, εκτός των άλλων, δεν εμπιστεύονται την κοινωνία μας ούτε και όσους θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα αποφασιστικά.
Δεν είναι ότι με ενοχλεί αυτό γιατί είναι “λάθος” ή “έλλειψη”, αλλά γιατί αποκαλύπτει μια νοοτροπία, που με κάνει να υποψιάζομαι πως αποσκοπούν να με χρησιμοποιήσουν για να κάνουν, το ΠΑΣΟΚ και ο ΓΑΠ, τη δουλειά τους και όχι για να υπηρετήσουν τη χώρα και την κοινωνία των Ελλήνων.
Αερικό μου, δεν μπορώ να δεχθώ ότι όλη η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη. Νομικά, κατ' αρχάς, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται ένας τέτοιος ισχυρισμός, διότι τείνει σε διάχυση και σύγχυση ευθυνών, με φυσική συνέπεια να διαφεύγουν οι πράγματι ενεχόμενοι στο κύκλωμα της διαφθοράς. Και τέτοιο κύκλωμα υπάρχει, υπάρχουν δύο πλευρές πάντα σε κάθε ενέργεια διαφθοράς... αλλά δεν νοείται να μετέχουν όλες οι πλευρές ενός "σχήματος". Με ενοχλεί δε το ότι η μία πλευρά, που αναμφισβήτητα μετέχει, η πολιτική ελίτ, κουνάει το δάχτυλο σε όλες τις υπόλοιπες πλευρές και τους λέει ότι η ίδια είναι η ηθικώς υπερέχουσα και ανώτερη - αιφνιδίως, διότι κολυμβήθρα του Σιλωάμ δεν μεσολάβησε! - και δικαιούται να στηλιτεύει τους πάντες, δικαιούται να ηγείται, σε τελική ανάλυση!
Με απασχολεί, ωστόσο, επί της ουσίας και η πολιτική διάσταση. Όπως ήδη είπα σε προηγούμενο σχόλιο, αυτή η ίδια πολιτική ελίτ, που κατηγορεί τους πάντες και πρωτίστως, βέβαια, τον Κρατικό μηχανισμό, δεν αντιλαμβάνεται ότι, απαξιώνοντας συνολικά την κοινωνία και τον δικό της βραχίονα, τους Κρατικούς υπαλλήλους, δεν μπορεί ούτε την κοινωνία αυτή να κινητοποιήσει ούτε τους υπαλλήλους της προς την κατεύθυνση, που θέλει και χρειάζεται ο τόπος. Δεν είναι μόνον θέμα κάμψης του ηθικού, αλλά και ξερά πρακτικό. Ο απαξιωμένος και ηθικά αμφισβητούμενος Κρατικός αξιωματούχος δεν υπογράφει τίποτε - τόσο απλό! Φοβάται και τον ίσκιο του, αποφεύγει την ανάληψη ευθύνης, το ρίσκο, την πρωτοβουλία... Σκέψου, π.χ., τον έντιμο Εφοριακό, που θα χρειασθεί αύριο να "κλείσει" μια φορολογική εκκρεμότητα με συμβιβασμό επωφελή για το Κράτος όσο και για τον φορολογούμενο. Σκέψου αυτόν, που θα κληθεί να υπογράψει για μια προμήθεια, μια μεγάλη επένδυση. Θα το κάνουν;
Δουλειά των πολιτικών και δη των κυβερνώντων πολιτικών δεν είναι να καταγγέλλουν αορίστως τους πάντες ή την μία ή την άλλη ομάδα και παραγωγική τάξη ως διεφθαρμένη ή υψηλά αμειβόμενη ή άχρηστη, αλλά να ερευνούν και να τεκμηριώνουν την όποια άποψη, ώστε, κατόπιν, να προχωρούν και στις ενδεδειγμένες ενέργειες.
Αν κατηγορείς όλο το Δημόσιο, π.χ., ως διεφθαρμένο ή αντιπαραγωγικό ή ό,τι άλλο, χαϊδεύεις μεν τα αυτιά όλων των υπολοίπων, αλλά δεν θα το αλλάξεις, ακριβώς γιατί κατηγορείς συλλήβδην και αορίστως. Αν, όμως, κατηγορήσεις τεκμηριωμένα τον α' ή τον β' ή αν επισημάνεις μια συγκεκριμένη διαδικασία ή Υπηρεσία ως εσφαλμένη ή αναποτελεσματική, τότε είναι που έχεις κάτι χειροπιαστό να κάνεις και να μεταβάλεις την κατάσταση. Όλα τα υπόλοιπα είναι αερολογίες και υστερίες εξόχως αντιπαραγωγικές...
Δες με πόσην ευκολία ο Υπουργός των Οικονομικών είπε ψέματα ότι ο κ. Γιουνκέρ εννοούσε τον κ. Καραμανλή. Με την ίδιαν ευκολία που ξεστόμισε και ο Πρωθυπουργός το "Λεφτά υπάρχουν". Αυτά και μόνον τα αυθόρμητά τους δείχνουν ότι ανήκουν κι οι ίδιοι στην χορεία των υπόλοιπων πολιτικών παλαιάς κοπής, που μας έφεραν εδώ και που είναι πάντα έτοιμοι να κατηγορήσουν όλους τους άλλους πλην του εαυτού τους.
Εν ολίγοις, δεν αισιοδοξώ διόλου... Τόχω ξαναπεί, άλλωστε: "Κύριε, όχι μ' αυτούς..."!
;-)
Κακώς βγήκε τότε και ειπε όσα είπε και με τον τρόπο που τα είπε ο πρωθυπουργός. Ουτε τα περι διεφθαρμένης χώρας ούτε ο τραγέλαφος του Τιτανικού ή γελοιότητα για το όπλο στο τραπέζι έπρεπε να ειχαν ειπωθεί. Ελληνική υπερβολή, δυστυχώς, που μας έβλαψε. Χρειαζόταν μια κάποια κομψότητα και αξιοπρέπεια.
Προφανώς βεβαια η χώρα είναι διεφθαρμένη. Μπορεί να μην είναι και τα 10 εκατομμύρια διαφθαρμένοι μέχρι το κόκκαλο αλλά η διαφθορά υπάρχει σε όλα τα επίπεδα, και στα "ψηλά" και στα "χαμηλά", δυστυχώς.
Αντί να συζητούμε για τη βελτίωσή μας, φαγωθήκαμε για το "ποιός το είπε στον Γιουνκερ". Απογοητευτικό.
Προφανώς ο πρωθυπουργός είπε ψέμματα πριν τις εκλογές. Απορώ πώς τον πίστεψε όποιος τον πίστεψε. Το πρόβλημα δεν ειναι μονάχα του ψεύτη ΓΑΠ αλλά και του πολίτη που εθελοτυφλεί.
@ΑΕΡΙΚΟ
1. Διότι είναι θεσμικός. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο του ζητάει συμβουλές και αν και κατά πόσο τις παίρνει στα σοβαρά. Μπορεί και να τις παίρνει, δεν ξέρω. Απλά το ανέφερα αυτό αφού η ανάρτησή σου είχε αφορμή αυτή του τη δήλωση.
2. Σε ό,τι αφορά τα πολιτικά ψεύδη απλά ανοίγεις ένα παλιό αλλά πολύ πολύ ενδιαφέρον ζήτημα. Βλέπεις, ο πολιτικός δε λέει ποτέ ψέμματα, λέει απλώς ότι ο ψηφοφόρος του θέλει να ακούσει. Στο 99% των περιπτώσεων αυτών τα λόγια των πολιτικών είναι χειρότερα από ψεύδη. Είναι μισές αλήθειες. Και με τις μισές αλήθειες ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει και να λέει ό,τι θέλει. Αλλά αυτός είναι ο πολιτικός λόγος. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι πολίτες ψήφησαν τον ΓΑΠ γιατί πίστεψαν πραγματικά ότι λεφτά υπάρχουν. Όπως δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι πολίτες ψήφισαν τον Ανδρέα το '81 περιμένοντας ότι θα μας έβγαζε από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Στην πολιτική, η έννοια του ψεύδους και της αλήθειας είναι τελείως αυθαίρετες έννοιες! Έτσι ήταν πάντα!
Έτσι θα είναι πάντα στις Δημοκρατίες. Η Δημοκρατία δε λύνει όλα τα προβλήματα! Μπορώ να πω εδώ πως εδώ ακριβώς είναι η σημαντικότερη παρακαταθήκη του Σημίτη. Η προώθηση της Τεχνοκρατίας έναντι της Δημοκρατίας σε συγκεκριμένα θέματα, με ανεξάρτητους θεσμούς, όσο και αν αυτοί δούλεψαν.
Η Δημοκρατία είναι είναι υπόθεση προσωπικού και καθημερινού αγώνα. Από εκεί και πέρα τα φαινόμενα που παρατηρούμε σήμερα είναι πως η κοινωνία έχει ωριμάσει πολύ περισσότερο από τους πολιτικούς της. Τους έχει ξεπεράσει. Γενικά θέλω να ελπίζω πως η κρίση θα μας ωριμάσει ως λαό απέναντι στο κράτος και το ρόλο μας σε σχέση με αυτό. Θα δείξει.
@ ΣΠ
Συμφωνώ απόλυτα σχεδόν με όλα όσα σημειώνετε.
Θέλω με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ότι το πρόβλημα μου δεν είναι ότι πίστεψα τα ψέμματα του ΓΑΠ στην προεκλογική του καμπάνια. Δόξα τω θεω έχω μεγαλώσει αρκετά και είμαι μπολιασμένος σε τέτοια παίγνια. Τονίζω και υπογραμμίζω όσο μπορώ ότι ανήκει και αυτός σε μια χωρεία “παλαιοκομματικών” που χρησιμοποιεί την πιο άχρηστη για όλους τακτική του να υφαρπάζουν ψήφους με ψευτιές και παγαποντιές. Το λέω γιατί επιτέλους πρέπει κάποτε να καταλάβουν ότι δεν έχουμε ανάγκη πολιτικών που ενδιαφέρονται με ποιον τρόπο θα “κοροϊδέψουν” τις μάζες -θεωρώντας μάλιστα ότι αυτό είναι η πολιτική!
Καταγγέλω την τακτική των ψευδών υποσχέσεων, σαν επιζήμια για τη χώρα και προσβλητική για τους πολίτες. Και, επιπλέον, γιατί πιστεύω ότι υπάρχει ένας διαρκώς διευρυνόμενος όγκος πολιτών που επιδιώκουν να συστρατευτούν πίσω από μια πολιτική που θα αντιμετωπίζει με ειλικρίνεια τα προβλήματα της χώρας και με εντιμότητα τους πολίτες της. Και, τέλος, καλή μου ΣΠ, γιατί επιθυμώ, όπως κι εσύ, μια συζήτηση, για τη βελτίωσή μας, επί της ουσίας.
Κοντολογίς, αν είναι πολλοί οι πολίτες που εθελοτυφλούν ή θεωρούν αναγκαίο κακό τα ψέμματα στην πολιτική μας ζωή, εμείς που δεν εθελοτυφλούμε μπροστά στο φαινόμενο αυτό, πως πρέπει να φερθούμε, τι πρέπει να πούμε και τι πρέπει να κάνουμε;
@ Asteroid
Να συμφωνήσουμε, φίλε μου, σε μερικά πράγματα, για να μη μακραίνουμε τη συζήτηση χωρίς λόγο.
1. Συμφωνούμε ότι δεν μπορεί η Ελληνική κοινωνία, συλλογικά και συλλήβδην να είναι διεφθαρμένη. Όποιος λέει κάτι τέτοιο, το λιγότερο κάνει λάθος.
2. Συμφωνούμε, επίσης, ότι υπάρχουν δυνάμεις μέσα στην Ελληνική κοινωνία που εσύ τις ονομάζεις "κυκλώματα", εγώ τις λέω "κοινωνικές ομάδες" και "κυκλώματα" οι οποίες απεργάζονται τη διαφθορά ανθρώπων και μηχανισμών προς ίδιον όφελος.
3. Νομίζω θα συμφωνήσουμε και στο γεγονός ότι η ψευδολογία και η παροχολογία, αντί της προβολής προγραμμάτων και πολιτικών, επιτρέπουν στη διαφθορά να δρα μιας και καλλιεργούν σχέσεις πατρωνίας και νομιμοποιούν την ευκαιριακή αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας.
4. Μένει να αξιολογήσουμε το μέγεθος της διαφθοράς στον τόπο μας σήμερα και να δούμε πόσο εκτεταμένη και γενικευμένη μπορεί να είναι. Και πάλι λέω ότι για αυτήν την κατάσταση, δεν ευθύνονται όλοι και, ακόμα περισσότερο, δεν την επιθυμούν όλοι ή οι περισσότεροι. Εγώ πιστεύω ότι είναι τόσο εκτεταμένη, ώστε δεν υπάρχει τομέας της κοινωνικής μας ζωής που να μην εκδηλώνεται: στα νοσοκομεία, στις εφορίες, στην αστυνομία, στην πολεοδομία ή την αμαρτωλή ναοδομία, στα μοναστήρια, στις στρατιωτικές προμήθειες, στις προμήθειες των ΑΕΙ, στο Λιμενικό Σώμα, στα τελωνεία, στο δικαστικό σώμα, στις φυλακές και που αλλού πια δεν ξέρω, υπάρχουν εστίες διαφθοράς, υπάρχουν διεφθαρμένοι άνθρωποι και μηχανισμοί, που ενω δρουν για χρόνια μοιάζουν αόρατοι και άθικτοι.
Σε μια κοινωνία ευνομούμενη και θωρακισμένη με θεσμούς διαφάνειας και αξιολόγησης, θα αρκούσε η προτροπή του Σημίτη, "όποιος έχει στοιχεία να τα πει στον εισαγγελέα". Αλλά εδώ που έχουμε φτάσει δεν αρκεί. Για το λόγο αυτό λέω ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς, σήμερα στην Ελλάδα, είναι κεντρική πολιτική επιλογή που πρέπει να αναπτυχτεί παράλληλα με τις πολιτικές στην οικονομία, την παιδεία και την εξωτερική πολιτική. Ο ορισμός της πολιτικής, όπως τον έδωσες απαντώντας στον Λάκωνα, με εκφράζει απολύτως. Για να τελεσφορήσει οποιαδήποτε πολιτική, πλέον στη χώρα μας, πιστεύω, πρέπει να συγκρουστεί με ότι συνιστά τη διαφθορά σε κάθε χώρο εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Χωρίς αυτό κινδυνεύει να αποτύχει. Για το λόγο αυτό φωνάζω για θέματα "αρχής" και όχι γιατί είμαι αιθεροβάμων και ηθικολόγος. Νομίζω ότι και σε αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε, εκτός και αν κάτι από όσα λες δεν το έχω καταλάβει.
:-)
Ασφαλώς συμφωνούμε σ' άλα αυτά, Αερικό!
Εκεί όπου ίσως να διαφωνούμε είναι σε κάποιες διατυπώσεις. Επειδή γνωρίζω πράγματα μέσα από την λειτουργία του Δημόσιου Τομέα, δεν μου αρκεί να λέγεται πως είναι διεφθαρμένο το Λιμενικό, φερ' ειπείν. Είναι πολιτικά και πρακτικά λάθος - εκτός από νομικά. Μια Υπηρεσία δεν είναι ποτέ μα ποτέ συνολικά διεφθαρμένη. Διεφθαρμένοι μπορεί να είναι - και είναι όντως! - κάποιοι συγκεκριμένοι μέσα σ΄αυτήν. Κάποιοι, που τους ξέρουν και οι πολιτικοί Προϊστάμενοι (Υπουργοί, Διοικητές κ.ά), συνήθως, και οι συνδικαλιστές ακόμη, συχνά και οι συνάδελφοί τους. Ωστόσο, δεν τους κουνάει κανείς και τίποτε, γιατί πολλές φορές λειτουργούν απλώς ως ενδιάμεσοι, για να φθάσει τελικά το χρήμα πιο ψηλά. Δεν πιάνονται οι Υπουργοί με κατεβασμένα βρακιά, όπως ο κ. Μαντέλης! Υποάρχουν ενδιάμεσοι γι' αυτά...
Οι συνδικαλιστές ένατι άλλων ανταλλαγμάτων, που μπορεί να είναι ένα επίδομα για όλους ή μια βολική θλέση για τους ίδιους, δεν μιλούν. Και οι απλοί συνάδελφοι δεν έχουν τρόπο αντίδρασης - όταν αντιδρούν τους τρώει η μαρμάγκα ή τους περιμένει το ψυγείο.
Η φράση του κ. Σημίτη "να πάει στον Εισαγγελέα όποιος έχει στοιχεία" είναι εξόχως υποκριτική (και να θυμηθείς ότι θα την ακούσουμε κάποια στιγμή και από τους νυν, όπως την ακούσαμε και από την Κυβέρνηση Καραμανλή. Σ' αυτές τις υποθέσεις δεν υπάρχουν συνήθως στοιχεία και ίχνη παρά μόνον όταν πρόκειται για την μαρίδα του κυκλώματος ή της ομάδας, που λες κι εσύ. Ένας εφοριακός, π.χ., που πιάστηκε γιατί πήρε 500 ευρώ. Οι μεγάλες δουλειές, που αφορούν χρήματα, που καταλήγουν σε Κόμματα και Υπουργούς, στήνονται πιο περίτεχνα και πιο αόρατα.
Επομένως, το ζήτημα χρειάζεται πρωτίστως πολιτική αντιμετώπιση και όχι ποινική, που μπορεί να μη σταθεί ποτέ. Σε κεντρικό επίπεδο, όπως λες, αλλά και σε χαμηλό.
Πόσο τυχαίο, νομίζεις, είναι ότι διαχρονικά και ανεξαρτήτως Κυβερνητικών Κομμάτων, τα μεγαλύτερα σκάνδαλα τα βλέπουμε ή τα υποπτευόμαστε εκεί όπου υπήρχαν κι οι μεγαλύτεροι μισθοί; Γιατί οδηγήθηκε η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ στα σκουπίδια την ίδια ώρα που οι υπάλληλοι πληρώνονταν σαν βασιλιάδες; Ήταν πολύ το χρήμα που κυκλοφορούσε μέσα από τις δουλειές της Ο.Α.
Το ίδιο και στον ΟΣΕ και στον ΟΤΕ. Το ίδιο κι αλλού.
Τα κανάλια, τα άτομα και οι διαδικασίες, όμως, που εξυπηρετούν την διαφθορά σε κάθε τομέα ή Υπηρεσία είναι πολύ συγκεκριμένα, έχουν όνομα, εξατομικεύονται εύκολα και καταργούνται εν μιά νυκτί, αν υπάρχει βούληση. Η καραμέλα του "όλοι είμαστε δεφθαρμένοι", "όλοι μαζί τα φάγαμε" είναι μεθυστικά γλυκειά, γι' αυτό και εγώ προσωπικά την αρνούμαι!
;-)
@ Asteroid
Θα συμφωνήσω μαζί σου και στο θέμα της διατύπωσης, όπως το εξειδικεύεις, π.χ. για τους Λιμενικούς: "Δεν μπορεί να είναι όλο το Λιμενικό διεφθαρμένο" και θα συμπληρώσω ότι, σίγουρα, ούτε καν οι περισσότεροι δεν είναι διεφθαρμένοι. Παντού αυτοί είναι λίγοι, αλλά, επειδή είναι παντού, χρειάζεται πολιτική εκστρατεία εναντίον τους. Και σε κεντρικό επίπεδο και σε χαμηλό όπως λες κι εσύ.
Πρέπει, αυτός που θέλει να καταγγείλει και να πολεμήσει τα κυκλώματα της διαφθοράς, να είναι ασφαλής και ισχυρότερος από αυτά...
Δημοσίευση σχολίου